Een kijkje in je buik

Bij echografisch onderzoek wordt gebruik gemaakt van geluidsgolven met een hoge frequentie (ultrageluid). Inwendige organen weerkaatsen dit geluid. Het terugkerende geluid (echo) wordt opgevangen met behulp van een microfoon (transducer). Een computer zet de geluidsgolven om in beelden op een tv-scherm. Hierdoor wordt de baarmoeder met het zich ontwikkelende kindje zichtbaar. De echo kan via de buik of vaginaal worden gemaakt, afhankelijk van de zwangerschapsduur.

Het maken van een echo is niet pijnlijk. Soms wel wat ongemakkelijk omdat je in de vroege zwangerschap voor het beste beeld met een volle blaas voor echo komt. Een volle blaas helpt namelijk om het kindje beter in beeld te krijgen. Echo techniek wordt al tientallen jaren toegepast. Al die tijd is er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van echoscopisch onderzoek op een ongeboren kind. Tot nu toe zijn er geen negatieve invloeden ontdekt. Echografie kan geen miskraam veroorzaken. Ook bij vaginaal bloedverlies kan het maken van een echo geen kwaad en is het soms zelfs noodzakelijk om een oorzaak te vinden.